Μια Α(ρ)κκαδική ιστορία: Πως οι Έλληνες έγιναν Νεφελίμ!!!

Εχθές διάβαζα ένα βιβλίο ενός Γάλλου αρχαιολόγου του 1870 ο οποίος μεταφράζοντας Σουμεριακές πινακίδες, μετέφρασε ένα κείμενο που έλεγε στα Αγγλικά “Manu the Great”Μάνου ο Μέγας δηλαδή, τον οποίο οι Σουμέριοι ή Ακκάδες (Αρκάδες;) τον λάτρευαν ως τον μέγιστο Θεό.

Ποιοι ήταν οι Μινύες

Οι Μινύες ήταν προϊστορικό Πελασγικό έθνος που κατοικούσε στη Βοιωτία και μάλιστα στον Ορχομενό της Βοιωτίας σε αντιδιαστολή με τον Ορχομενό της Θεσσαλίας, όπως διαφαίνεται να συμφωνούν οι: Όμηρος (Ιλιάδα Β΄511 και Οδύσσεια ια΄ 284), Ησίοδος (αποσπάσματα 144), Πίνδαρος (Ολ. ΧΙV), και Θουκυδίδης (IV 76). Επιπρόσθετα σημειώνει ο Στράβων ότι αυτοί οι Μινύες της Βοιωτίας διέφεραν από εκείνους της Θεσσαλίας, (ΙΧ 2, 3, 40).

Γιατί δεν θα επιβίωνες ούτε μια μέρα στην αρχαία Ελλάδα

Eπτά λόγοι για τους οποίους οι αρχαίοι Έλληνες θα έσκαγαν στα γέλια, αν τους έλεγες ότι θα μπορούσες να ζήσεις στην εποχή τους.

Ωραίος ο κόσμος που ζούμε οι περισσότεροι από εμάς σήμερα έτσι; Ένας καναπές να αράξεις το βράδυ να δεις κάποια σειρά μετά τη δουλειά, βόλτα με φίλους για φαγητό, διακοπές, γενικά υπάρχουν πλέον ένα σωρό ανέσεις και ευκολίες, τις οποίες οι άνθρωποι στους αρχαίους χρόνους ούτε που φαντάζονταν πως θα είχαν οι απόγονοί τους.

Τι «κρύβουν» τα ονόματα των θηλυκών θεών

Οι Αρχαίοι Έλληνες δεν ονόμαζαν ποτέ τίποτα στην τύχη, έτσι και στους θεούς τους που για αυτούς συμβόλιζαν τις εκφάνσεις και τις αρετές που περιέχει η μία και μοναδική Θεία Ουσία έδιναν τις κατάλληλες ονομασίες οι οποίες ήταν στην κυριολεξία πνευματικοί κώδικες.

Λάθε Βιώσας – Επίκουρος

Λάθε Βιώσας ή το κυνήγι της ευτυχίας κατά τον Επίκουρο

«Την ευτυχία και τη μακαριότητα δεν τις προκαλούν ούτε τα πολλά πλούτη. ούτε οι πολλές ασχολίες, ούτε το κυνήγι για την εξουσία, ούτε η πολιτική δύναμη, αλλά το να μην είσαι θλιμμένος, η πραότητα των συναισθημάτων και η ψυχική διάθεση που καθορίζει τα όρια της ύπαρξής μας σύμφωνα με την φύση.» Επίκουρος.

Εγκον Φρίντελ : Ατομικισμός. H μεγάλη και θεμελιώδες δημιουργική δύναμη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού

Σ’ όλα αυτά εκδηλώνεται η μεγάλη και θεμελιώδες δημιουργική δύναμη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού: ο ατομικισμός του. «Ένας Έλληνας μάγειρας», λέει ο Νίτσε, «είναι πιο μάγειρας από τους άλλους»- και αναμφίβολα, απ’ όλους τους λαούς της γης οι Έλληνες είχαν τις περισσότερες προσωπικότητες.

7 γυναίκες φιλόσοφοι από την αρχαία Ελλάδα που μάλλον αγνοείτε την ύπαρξή τους!

Αν εξαιρέσουμε την, σχετικά γνωστή, μεγάλη Ελληνίδα φιλόσοφο Υπατία , δύσκολα οι πιο πολλοί θα μπορούσαμε να ονοματίσουμε κάποια άλλη.

Πώς να γίνεις μέτριος

Η μετριότητα απαιτεί προσπάθεια, θυσίες και πειθαρχία. Ακόμη και στην Ελλάδα.

Τα 10 άλυτα μυστήρια της αρχαίας Ελλάδας

Ποιος πραγματικά έγραψε την Ιλιάδα και την Οδύσσεια; Τι συμβαίνει με τη Χαμένη Ατλαντίδα και τον λαβύρινθο του Μινώταυρου;

Σπάρτακος: Η αληθινή Ιστορία του Θρακιώτη μονομάχου

Ο Σπάρτακος ήταν μονομάχος θρακικής καταγωγής, που ηγήθηκε μεγάλης επανάστασης δούλων και άλλων κοινωνικώς καταπιεσμένων ατόμων εναντίον των Ρωμαίων. Σχεδόν όλες οι γνώσεις μας για τον Σπάρτακο περιορίζονται στα γεγονότα της επανάστασης που ηγήθηκε (73 π.Χ. – 71 π.Χ.), γνωστής και ως Επανάσταση του Σπάρτακου ή Επανάσταση των Μονομάχων.

ΓΟΡΓΩ. Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ

Η Γοργώ (γεννήθηκε περίπου το -510) ήταν θρυλική βασίλισσα της Σπάρτης, κόρη του βασιλιά Κλεομένη Α' και σύζυγος του Λεωνίδα. 

Ο Πλάτων στους σημερινούς Έλληνες: «Όχι στη μετανάστευση, κάντε Επανάσταση»

Τα λόγια των αρχαίων μας σοφών είναι διαχρονικά. Οι συμβουλές και οι παροτρύνσεις τους αντηχούν στην αιωνιότητα για να καθοδηγούν εμάς, τους απογόνους τους, όπως και τους Έλληνες που θα διαδεχθούν τη δική μας γενιά, στην οδό της Πολιτικής Αρετής, της Ελευθερίας και τουΜεγαλείου.

Συνείδηση!

Η ζωή είναι σαν μια ταινία. 

Μια ταινία αποτελείται, όπως είναι φυσικό από πολλά καρέ και σκηνές. 

Ὅταν οἱ Ἑλληνίδες εἶχαν ἀκόμη κι ἐσώρουχα.

Ὅταν οἱ «πολιτισμένες» Εὐρωπαῖες κυκλοφοροῦσαν ξεβράκωτες, πρὶν ἀπὸ ἐκατοντάδες χρόνια, οἱ Ἑλληνίδες εἶχαν ἐσώρουχα…

Ραφαηλίδης – Η δημιουργία της τράπεζας

Τράπεζα σημαίνει τραπέζι. Αυτό το ξέρουμε όλοι. Εκείνο που ίσως δεν ξέρουμε όλοι είναι γιατί η νέα ελληνική λέξη τραπέζι διαχώρισε το νόημά της από την αρχαία ελληνική λέξη τράπεζα. Κι ακόμα, γιατί η αρχαία τράπεζα ύψωσε σε κεφαλαίο το πρώτο γράμμα και έγινε Τράπεζα.

Ο Ομηρικός πόλεμος των άστρων

Στην “Ιλιάδα” του Ομήρου, οι μάχες μεταξύ Ελλήνων και Τρώων αντικατοπτρίζουν τις συγκρούσεις των άστρων και των αστερισμών, για την επικράτησή τους στον ουρανό.

Τι σημαίνει η ελληνική γλώσσα;; Λίγοι από μας το γνωρίζουν ...

Α,Β,Γ,Δ,Ε,Ζ,Η,Θ,Ι,Κ,Λ,Μ,Ν,Ξ,Ο,Π,Ρ,Σ,Τ,Υ,Φ,Χ,Ψ,Ω 
α,β,γ,δ,ε,ζ,η,θ,ι,κ,λ,μ,ν,ξ,ο,π,ρ,σ,τ,υ,φ,χ,ψ,ω 

Ιχωρ - Το αιμα των Ολυμπιων Θεων και η καταγωγη των Ελληνων

Κατά την Ελληνική Μυθολογία ο Ιχώρ (Ιχώρας) , είναι το αιθέριο χρυσό υγρό που είναι το αίμα των θεών αλλά και των αθανάτων.

Ο Μαίανδρος ως σύμβολο της Αρχαίας Ελλάδος και η χειρώνειος ή μαιάνδριος λαβή

Το αρχαιότερο ελληνικό σύμβολο ο Μαίανδρος αποτελεί σύμβολο Νίκης και Ενότητας, σύμβολο του Άπειρου και της Αιώνιας Ζωής, αλλά και της αέναης πορείας μας μέσα στον κόσμο.

Αριστοτέλης: Οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν Ιδεολάτρες και όχι Ειδωλολάτρες

Κάθε έθνος η λαός, ανάλογα με την πνευματικότητα του, δημιουργεί και την μοναδικά δίκη του θρησκεία. Ειδικά όμως οι αρχαιοέλληνες αντί θρησκείας με θεότητες στο επέκεινα δημιούργησαν μία κοσμοθέαση-κοσμοθεώρηση του σύμπαντος κόσμου, στον οποίο ενέταξαν συμβολικά ως θεότητες τις δυνάμεις της φύσεως, τίς υψηλές ιδέες και αρετές, αλλά και προιστορικούς ήρωες από τους οποίους ευεγερτήθηκαν.

Ραφαηλίδης: Περί αναρχίας

«Η διαφορά μεταξύ αναρχίας και αναρχοαυτονομίας» και άλλα, σ’ ένα διαχρονικό κείμενο του Βασίλη Ραφαηλίδη.

'' ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΩΡΑΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ ''

Άπ’ ’ ότι λένε κάποιες γραφές μικρέ μου Ντον δεν πρέπει ήταν και το πιο ήσυχο κορίτσι η Ελενίτσα μας, αφού πριν τον Πάρι λέγεται πως την έκλεψε ο Εναροφορος γιος του Ιπποκοωντος όταν ήταν παιδούλα ακόμη.. και μετά οι γιοι του Αφαρεα. 

Ο Οδυσσέας ζει με την Καλυψώ. (Jean-Pierre Vernant)

Όταν ο κεραυνός χτύπησε το καράβι του Οδυσσέα (κοντά στο νησί του Ήλιου), όλοι οι ναύτες που είχαν απομείνει πνίγηκαν, επέπλεαν σαν μαύρες κουρούνες που τις δέρνει η θάλασσα. 

Ο μόνος που γλίτωσε ήταν ο Οδυσσέας. Αρπάχτηκε από ένα κατάρτι, μια σανίδα του πλοίου, και το ρεύμα τον παρέσυρε αμέσως προς την αντίθετη κατεύθυνση, προς τη Χάρυβδη δηλαδή, όπου βρέθηκε σε δεινή θέση. Σώθηκε σχεδόν από θαύμα. Παρέμεινε για άλλες εννιά ημέρες, μόνος, εξαντλημένος, μες στα κύματα- τα ρεύματα τον παρέσερναν από δω και από κει, στην άκρη του κόσμου. Την ώρα που θα τον κατάπινε πια η θάλασσα, ξεβράστηκε θαλασσοδερμένος στο νησί της Καλυψώς. Ένα νησί στην άκρη του κόσμου, δε βρίσκεται καν στα όρια της επικράτειας του νερού, ένα υδάτινο άπειρο το χωρίζει από τους θεούς και τους ανθρώπους. Βρίσκεται στο πουθενά. Ο Οδυσσέας λοιπόν κείτεται εξαντλημένος και η Καλυψώ τον περιμαζεύει.

Θα παραμείνει εκεί μια αιωνιότητα, πέντε χρόνια, δέκα χρόνια, δεκαπέντε χρόνια, δεν έχει σημασία, αφού ο χρόνος πια δεν υπάρχει. Βρίσκεται έξω από το χώρο, έξω από το χρόνο. Όλες οι μέρες μοιάζουν μεταξύ τους. Ζει με την Καλυψώ σε μια διαρκή οικειότητα, μια μόνιμη συνομιλία, γεμάτη έρωτα, χωρίς καμία επαφή με κανένα, χωρίς κανέναν άλλο, οι δυο τους μέσα στην απόλυτη μοναξιά. Μέσα σε ένα χρόνο όπου τίποτα δε συμβαίνει, όπου τίποτα καινούριο δε γίνεται και γεγονότα δεν υπάρχουν, η κάθε μέρα είναι πανομοιότυπη με την προηγούμενη. Ο Οδυσσέας βρίσκεται έξω από τον κόσμο, έξω από το χρόνο, στο νησί της Καλυψώς. Η ίδια είναι όλο αγάπη και κατανόηση απέναντι στον Οδυσσέα.

Στην πραγματικότητα, από το σημείο αυτό αρχίζει ο Όμηρος την αφήγηση των περιπετειών του Οδυσσέα. Εδώ και δέκα χρόνια, ο ήρωας κρύβεται στο νησί της Καλυψώς. Μένει με τη νύμφη, έχει φτάσει στο τέρμα του ταξιδιού του, της οδύσσειάς του. Όλα αρχίζουν εδώ, εδώ παίζονται όλα. Πραγματικά, η Αθηνά, επωφελούμενη από το γεγονός ότι ο Ποσειδώνας, ο οποίος καταδιώκει τον Οδυσσέα από τη μνησικακία και το μίσος του, έχει εφησυχάσει, παρεμβαίνει.  Ο Ποσειδώνας έχει πάει να επισκεφτεί τους Αιθίοπες, όπως κάνει πολλές φορές, για να γλεντήσει με τα μυθικά, αιώνια νέα αυτά πλάσματα, που αναδίνουν ευωδιά βιολέτας, δε γνωρίζουν τη σήψη και δεν έχουν ανάγκη καν να δουλεύουν, διότι κάθε πρωί βρίσκουν σε ένα λιβάδι τη ζωική και φυτική τροφή, πανέτοιμη, μαγειρεμένη όπως στη χρυσή εποχή. Κατοικούν στις δυο άκρες του κόσμου, στην άκρη της Ανατολής και στην άκρη της Δύσης. Ο Ποσειδώνας τούς επισκέπτεται στις δύο εσχατιές του κόσμου, τρώει και χαίρεται μαζί τους. Η Αθηνά επωφελείται λοιπόν από τις περιστάσεις αυτές και εξηγεί στον πατέρα της το Δία ότι η κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο, ότι όλοι οι Έλληνες ήρωες που δε σκοτώθηκαν στην τρωική γη, ή στην επιστροφή δε χάθηκαν στη θάλασσα, έχουν επιστρέψει πια στον τόπο τους, έχουν ξαναβρεί τους δικούς τους, το σπιτικό και τη γυναίκα τους. Ένας μόνο, ο Οδυσσέας, ο ευσεβής Οδυσσέας, με τον οποίο είναι ιδιαιτέρως δεμένη, είναι φυλακισμένος στο νησί της Καλυψώς. Μπροστά στην επιμονή της κόρης του και καθώς απουσιάζει ο Ποσειδώνας, ο Δίας παίρνει την απόφασή του. Ρίχνει τα ζάρια και αποφασίζει τις τύχες: ο Οδυσσέας πρέπει να επιστρέψει. Εύκολη κουβέντα, πρέπει όμως πρώτα να τον αφήσει η Καλυψώ. Αυτό το αναλαμβάνει ο Ερμής και η αποστολή αυτή δεν του αρέσει καθόλου: δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του στο σπίτι της Καλυψώς, πράγμα κατανοητό, αφού είναι ένας τόπος τού πουθενά. Είναι μακριά από τους θεούς, μακριά από τους ανθρώπους. Για να πάει κανείς, πρέπει να διασχίσει μια τεράστια έκταση αλμυρού νερού, θαλασσόνερου.

Ο Ερμής φοράει τα σανδάλια του, είναι γρήγορος σαν την αστραπή, σαν τη σκέψη. Κατσουφιάζοντας και λέγοντας ότι την παραγγελία αυτή την εκτελεί από υπακοή και μόνο και παρά τη θέλησή του, καταφθάνει στο νησί της Καλυψώς. Μένει έκθαμβος ανακαλύπτοντας αυτό τον τόπο τού πουθενά: το μικρό νησί μοιάζει με παράδεισο σε μικρογραφία. Έχει κήπους, δάση, πηγές, νερά τρεχούμενα, λουλούδια, σπήλαια ωραία επιπλωμένα, όπου η Καλυψώ τραγουδάει, κλώθει, υφαίνει, συνευρίσκεται με τον Οδυσσέα. Ο Ερμής έχει μείνει ενεός. Πλησιάζει την Καλυψώ. Δεν έχουν ιδωθεί ποτέ, αλλά αναγνωρίζει ο ένας τον άλλον. “Λοιπόν,αγαπητέ μου Ερμή, πώς από τα μέρη μας; Δε μας έχεις συνηθίσει σε επισκέψεις.- Πράγματι, της απαντάει ο Ερμής, αν ήταν στο χέρι μου δε θα είχα έρθει, μεταφέρω όμως μια εντολή του Δία. Η απόφαση έχει ληφθεί, πρέπει να αφήσεις τον Οδυσσέα να φύγει. Ο Δίας θεωρεί ότι δεν υπάρχει λόγος ο Οδυσσέας μόνο από όλους τους ήρωες της Τροίας να μη γυρίσει στο σπίτι του”. Η Καλυψώ τού απαντά: “Άσε τις αηδίες τώρα, ξέρω πολύ καλά γιατί θέλετε να αφήσω τον Οδυσσέα. Γιατί εσείς οι θεοί είστε πλάσματα αξιολύπητα, χειρότεροι από τους θνητούς, είστε ζηλιάρηδες. Την ιδέα ότι μια θεά ζει με ένα θνητό, αυτό δεν μπορείτε να υποφέρετε. Η ιδέα ότι εδώ και χρόνια ζω ήσυχα με τον άντρα αυτόν, ομόκλινό μου, αυτό σάς ενοχλεί”. Καθώς όμως δεν έχει περιθώρια επιλογής, προσθέτει: “Ωραία, σύμφωνοι, θα τον διώξω”.

Ο Ερμής ξαναγυρίζει στον Όλυμπο. Τι έκανε ο Οδυσσέας την ώρα που ο Ερμής έμπαινε στη σπηλιά της Καλυψώς; Είχε καταφύγει ολομόναχος σε έναν κάβο, μπροστά στη θάλασσα που άφριζε μανιασμένη, και έκλαιγε με όλη μου την ψυχή. Είχε γίνει ολόκληρος ένα δάκρυ. Όλη η υγρή ζωτικότητα που έκρυβε μέσα του κυλούσε από τα μάτια, το δέρμα του, δεν άντεχε άλλο. Τι είχε πάθει; Μες στην καρδιά του νοσταλγούσε την προηγούμενη ζωή του, νοσταλγούσε την Ιθάκη και τη γυναίκα του, την Πηνελόπη. Η Καλυψώ ήξερε βέβαια ότι ο Οδυσσέας εξακολουθούσε να σκέφτεται το νόστο, ότι ήταν ο άνθρωπος του νόστου. Ήλπιζε όμως ότι θα τον έκανε “να ξεχάσει το νόστο”, να μη θυμάται πια ποιος ήταν πριν. Με ποιο τρόπο; Ο Οδυσσέας είχε φτάσει ως τη χώρα των νεκρών, είχε ακούσει κάτω εκεί, ανάμεσα στους ίσκιους, τον Αχιλλέα να λέει πόσο φοβερό πράγμα είναι ο θάνατος, ότι γινόμαστε κάτι σαν φαντάσματα χωρίς ζωή και συνείδηση, σκιές ανώνυμες, το χειρότερο μέλλον που μπορεί να φανταστεί ένας άνθρωπος. Η Καλυψώ, τώρα που το ταξίδι του τέλειωσε – μαζί και τα βάσανά του-, θα του προσφέρει τη δυνατότητα να γίνει αθάνατος, να παραμείνει για πάντα νέος, να μη φοβάται πια το θάνατο και τα γηρατειά.

Δίνοντας του τη διπλή αυτή υπόσχεση, ξέρει τι κάνει. Πράγματι, υπάρχει μια ιστορία που αποκλείεται να μην την ήξερε, όλος ο κόσμος την ξέρει: η Αυγή, η Ηώς, είχε ερωτευτεί έναν πολύ όμορφο νεαρό άντρα, τον Τιθωνό. Τον έκλεψε για να ζήσει μαζί του και ζήτησε από το Δία, επειδή τάχα δεν μπορούσε χωρίς το αγόρι αυτόν να του χαρίσει την αθανασία, έτσι ώστε να μη χωρίσουνε ποτέ. Ο Δίας μισοχαμογέλασε ειρωνικά και της είπε: “Όσον αφορά την αθανασία, σύμφωνοι”. Έφτασε λοιπόν ο Τιθωνός στο παλάτι όπου κατοικεί η Αυγή στον Όλυμπο, ο νεαρός, με το προνόμιο ποτέ να μην πεθάνει, σε λίγο καιρό όμως έγινε χειρότερος και από γέρος, διότι στα εκατόν πενήντα, διακόσια χρόνια του, έγινε σαν ένα καταζαρωμένο έντομο, που δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει ούτε να κουνηθεί και που δεν έτρωγε τίποτα. Ένας ζωντανός ίσκιος.

Η αδύνατη λησμονιά

Η Καλυψώ δεν προσφέρει κάτι τέτοιο στον Οδυσσέα, του προσφέρει τη δυνατότητα να γίνει πραγματικά θεός, αθάνατος δηλαδή και πάντα νέος. Το δραματικό στοιχείο, η ουσία αυτής της ιστορίας βρίσκεται στο δίλημμα που αντιμετωπίζει ο Οδυσσέας. Είδε τι σημαίνει θάνατος, τον είδε όταν πήγε στους Κιμμέριους, στην πύλη του Τάρταρου, τον είδε και όταν πέρασε δίπλα από τις Σειρήνες, που υμνούσαν τη δόξα του ξαπλωμένες στο νησί τους, γεμάτο με κουφάρια γύρω γύρω. Η Καλυψώ τού προσφέρει λοιπόν την κατάργηση του θανάτου και την αιώνια νεότητα- για να συντελεστεί όμως η μεταμόρφωση αυτή, πρέπει να πληρώσει ένα τίμημα. Το τίμημα που πρέπει να πληρώσει είναι ότι θα πρέπει να μείνει εκεί, να ξεχάσει την πατρίδα του. Εκτός αυτού, αν μείνει με την Καλυψώ, θα πρέπει να κρύβεται, να πάψει δηλαδή να είναι ο εαυτός του, να πάψει να είναι ο Οδυσσέας, ο ήρωας του νόστου.

Ο Οδυσσέας είναι ο ήρωας της θύμησης, είναι έτοιμος να υποβληθεί σε όλες τις δοκιμασίες, όλα τα βάσανα, για να πραγματώσει το πεπρωμένο του, όπου είναι γραμμένο ότι θα βρεθεί στα όρια του κόσμου των ανθρώπων και θα μπορέσει, θα βρει τον τρόπο, θα θελήσει να επιστρέψει και να βρει τον εαυτό του. Όλα αυτά λοιπόν θα πρέπει να τα αρνηθεί. Η Καλυψώ δεν του προσφέρει την αθανασία ως Οδυσσέα, του προσφέρει μια αθανασία ανώνυμη, κι αυτός είναι Έλληνας.

Η Καλυψώ προτείνει στον Οδυσσέα το εξής, να γίνει αθάνατος, να μείνει για πάντα νέος, αλλά να τον καλύπτει ένα νέφος σκοτεινό, κανείς να μην κάνει λόγο γι’αυτόν, κανένα ανθρώπινο πλάσμα να μην προσφέρει το όνομά του και, φυσικά, κανένας ποιητής να μην ψάλει τη δόξα του. Όπως λέει σε έναν ύμνο του ο Πίνδαρος, τα μεγάλα κατορθώματα δεν πρέπει να μένουν “κρυφά”. Το ίδιο ακριβώς, καλύπτειν, έδωσε στην Καλυψώ το όνομά της. Για να υπάρξει ένα κατόρθωμα, πρέπει να το υμνήσει με την ποίησή του ένας σπουδαίος αοιδός.

Ο Οδυσσέας λέει λοιπόν στην Καλυψώ ότι προτιμά να γυρίσει πίσω.

Δε νιώθει πια κανένα πόθο, ίμερο ή έρωτα, για τη σγουρομάλλα νύμφη με την οποία έζησε δέκα ολόκληρα χρόνια. Εξακολουθεί να πλαγιάζει μαζί της το βράδυ, αλλά επειδή εκείνη το θέλει. Εκείνος δε θέλει πια. Ο μόνος του πόθος είναι να ξαναβρεί τη θνητή ζωή του, ποθεί ακόμα και το θάνατο. Ο ίμερός του στρέφεται προς τη θνητή ζωή, επιθυμεί να εκπληρώσει τη ζωή του. Η Καλυψώ τού λέει: ” Τόσο πολύ δεμένος είσαι με την Πηνελόπη, προτιμάς την Πηνελόπη από μένα; Τη βρίσκεις πιο όμορφη;- Καθόλου, τι λες τώρα, απαντά ο Οδυσσέας, εσύ είσαι μια θεά, είσαι πιο όμορφη, είσαι σπουδαία, είσαι υπέροχη και δε συγκρίνεσαι με την Πηνελόπη, το ξέρω. Η Πηνελόπη όμως είναι η Πηνελόπη, είναι η ζωή μου, είναι γυναίκα μου, είναι ο τόπος μου. -Εντάξει, λέει η Καλυψώ, καταλαβαίνω”.

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΟΙ ΘΕΟΙ, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Jean-Pierre Vernant
Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

Ποιοι χαρακτηρίζονταν «δίκαιοι φόνοι» στην αρχαιότητα;

Μπορεί κάποιοι να μυκτηρίζουν τον χριστιανισμό για τη θέση του απέναντι στη μοιχεία, αλλά στην αρχαιότητα ακόμη και ο φόνος για λόγους μοιχείας θεωρείτο … δίκαιος φόνος (!!).

Οι 147 Δελφικές Εντολές: Η κληρονομιά των Ελλήνων που όλοι πρέπει να διαβάσουμε

Τα Δελφικά Παραγγέλματα είναι οι σοφές εντολές που άφησαν στους Έλληνες οι σοφοί της Αχαίας Ελλάδας. Μια πολύτιμη κληρονομιά γνώσης και σοφίας για τις επερχόμενες γενεές.

ΤΟ ΔΕΛΦΙΚΟ ΕΨΙΛΟΝ...ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ!

Το Γράμμα Έψιλον ως σύμβολο σχετίζεται άμεσα με την Δελφική Ηλιακή μυσταγωγία, την μύηση του ανθρώπου στο ΦΩΣ. Η τοποθέτησiς του στο αέτωμα του Δελφικού Ναού τουΑΠΟΛΛΩΝΟΣ δηλώνει την αέναη σχέση του με το Φως, την τελείωση και ως εκ τούτου σαν Έψιλον υποδηλώνεται ο Φωτεινός.

Τι θα έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες για την κρίση

Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον δημοσίευμα του BBC κάνει το γύρο του κόσμου και το οποίο διερευνά τον τρόπο με τον οποίο οι Αρχαίοι Έλληνες θα αντιμετώπιζαν την οικονομική κρίση.

Παραθέτει μάλιστα δέκα συμβουλές των Αρχαίων Ελλήνων για το πώς θα έβλεπαν εκείνοι την οικονομική κρίση που βιώνουμε εμείς σήμερα.

Τι δεν έτρωγαν οι Αρχαίοι Ελληνες και ήταν τόσο έξυπνοι

Υπήρχε κάτι που δεν έτρωγαν ποτέ και κάτι που έτρωγαν σε μεγάλες ποσότητες. Μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους.

Γιατί οι αρχαίοι Έλληνες ήταν πιο έξυπνοι από τους σύγχρονους ανθρώπους

Αν Αθηναίος του 1000 π.Χ. ερχόταν πίσω στη ζωή σήμερα, το πιθανότερο είναι ότι θα ήταν ευφυέστερος από όλους εμάς, υποστηρίζει ο Dr. Gerald Crabtree, κορυφαίος γενετιστής του Πανεπιστημίου Stanford των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, πρόσφατη έρευνα του οποίου αποκαλύπτει ότι ο άνθρωπος, με την πάροδο του χρόνου γίνεται όλο και λιγότερο ευφυής.

Περί αναρχίας.

«Το να θάψει η Αντιγόνη τον Πολυνείκη είναι μία παράβαση πολύ χειρότερη από την απαγόρευση του Κρέοντα. Η Αντιγόνη κάτω από αυτή την οπτική είναι ένα μαρτύριο ευαισθησίας και αίρεσης σε κάθε εποχή.

Ο Θουκυδίδης, η αποστασία της Λέσβου και η έννοια του προτεκτοράτου

Μετά το πέρας του χειμώνα που ολοκλήρωσε την τρίτη χρονιά του πελοποννησιακού πολέμου, «την εποχή που το στάρι ωρίμαζε», οι Λακεδαιμόνιοι, μαζί με τους συμμάχους τους, εκστρατεύσανε στην Αττική «κι άρχισαν να καταστρέφουν την ύπαιθρο»:

Το δαχτυλίδι του Γύγη – Ένας ΜΥΘΟΣ του Πλάτωνα που ενέπνευσε την ταινία «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών»

Δεν αποτελεί έμπνευση του Βρετανού συγγραφέα Τόλκιν η ιστορία με το δαχτυλίδι στον Αρχοντα των Δαχτυλιδιών. Πρόκειται για τον μύθο του Γύγη: O Πλάτωνας, στο Β΄ βιβλίο της «Πολιτείας» του και με το στόμα του Γλαύκωνα, επινοεί ένα μύθο.

Καταδίκες σε θάνατο, περίεργα ατυχήματα, αυτοκτονίες… είναι μερικοί από τους περίεργους τρόπους που πέθαναν 19 από τους αρχαίους σοφούς μας. Άς δούμε τι θάνατο είχε ο καθένας από αυτούς ξεχωριστά.

Καταδίκες σε θάνατο, περίεργα ατυχήματα, αυτοκτονίες… είναι μερικοί από τους περίεργους τρόπους που πέθαναν 19 από τους αρχαίους σοφούς μας. Άς δούμε τι θάνατο είχε ο καθένας από αυτούς ξεχωριστά.

Ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης

Γράφει ο Χρήστος Μπαρμπαγιαννίδης

Υπάρχουν κάποιες μορφές μέσα στην πορεία των αιώνων, οι οποίες άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην ιστορία του παγκόσμιου πολιτισμού.

Και όμως ο Διογένης γνώριζε την ύπαρξη της Αμερικής!

ΤΟ ΕΙΠΕ ΣΤΟΝ Μ.ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ!

Όποιον και αν ρωτήσεις, τι είπε ο Διογένης στον Μεγαλέξανδρο, θα σου απαντήσει εκείνο το χιλιοειπωμένο «μη μου κρύβεις τον ήλιο» ή «μη μου στερείς αυτό που δεν μπορείς να μου χαρίσεις». 

Κλεισθένης ο θεμελιωτής του δημοκρατικού πολιτεύματος

Το 507 π.Χ. μετά την πτώση του τυράννου –ένα είδος δικτάτορα- Πεισιστράτου και μετά από μια μακρά περίοδο κοινωνικών και πολιτικών αναταραχών κλήθηκε ένας ευγενής να δημιουργήσει ένα πολίτευμα για την Αθήνα, ο Κλεισθένης. Ο Κλεισθένης επιλέχθηκε γι’ αυτό το δύσκολο έργο επειδή είχε μεγάλο κύρος μεταξύ των συμπολιτών του.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ;

Στην συγκεκριμένη ανάρτηση του μπλογκ "ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ" ο κάθε αναγνώστης θα μπορέσει να βγάλει ένα σφαιρικό συμπέρασμα από την ανώτερη δημιουργία του Φωτός και την Πρώτη Αρχή της Ζωής,

Οδύσσεια από την αρχή!

Δεν αγαπώ τη μασημένη τροφή, μα δεν πιστεύω πως ο νεοέλληνας μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αυτή, προς το παρόν!
Όχι επειδή είναι ανίκανος ή δεν μπορεί αλλά επειδή δεν πιστεύει ότι μπορεί! Ξέχασε ότι μπορεί!

Κασσάνδρα,η μάντισσα που κουβαλούσε την κατάρα κανείς να μην πιστεύει τις προφητείες της

Σύμφωνα με την πιο κοινή εκδοχή του μύθου της Κασσάνδρας, ο Απόλλων πρόσεξε για πρώτη φορά την πριγκίπισσα, όταν εκείνη αποκοιμήθηκε στο ναό του.

Ο προστάτης του κρασιού,θεός Διόνυσος διέδωσε ο ίδιος της τελετές του με ένα στρατό από Μαινάδες και Σάτυρους.

Ο Διόνυσος ήταν ένας από τους σημαντικούς μικρότερους θεούς. Ήταν ο θεός προστάτης του κρασιού, της διασκέδασης της βλάστησης και λατρευόταν σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Μητέρα του ήταν η Σεμέλη και πατέρας του ο Δίας.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (Βίντεο)

ΑΥΤΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟ 1831 ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΡΧΗΓΟΥΣ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ ΤΗΣ Β. ΑΜΕΡΙΚΗΣ....

ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΤΑ ΓΗΓΕΝΗ ΠΛΥΘΗΣΜΙΑΚΑ ΣΥΝΟΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΕΥΚΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ...

Τειρεσίας, ο σπουδαιότερος μάντης της μυθολογίας. Διάσημος για τη μακροζωία καθώς και για την αλλαγή φύλου του

Στην ελληνική Μυθολογία, ο Τειρεσίας ήταν ένας μάντης, τόσο διάσημος σε όλη την αρχαία Ελλάδα, που πολλοί άνθρωποι ταξίδευαν από μακριά για να τον συμβουλευτούν. Ήταν γνωστός για την μακροζωία του, ότι ήταν τυφλός, καθώς και για το ότι είχε αλλάξει το φύλο του.

Φαέθων, ο γιος του Ήλιου που έδεσε τον πατέρα του με όρκο στα νερά της Στύγας για να γίνει ηνίοχος στο υπέρλαμπρο άρμα του

Στην ελληνική μυθολογία ο Φαέθων, που σημαίνει εκείνος που λάμπει, που εκπέμπει φως, ήταν ο γιος της νύμφης Κλυμένης. Δεν γνώριζε ποιος ήταν ο πατέρας του, και όταν ρώτησε της μητέρα του, εκείνη του είπε ότι ήταν γιος του θεού Ήλιου.

Αρχαία ελληνική ακρόπολις ήλθε στο φως στην Αλβανία, 12 αιώνες πριν οι… Αλβανοί εμφανιστούν στην περιοχή!

    Το αρχαίο ελληνικό φρούριο Παλαιόκαστρο 

(ακόμη έτσι λέγεται σήμερα Paleokastro)
στην Κοιλάδα του Δρίνου.
Κτισμένο εκεί από τον 4ο αι. π.Χ.
Δηλ. τουλάχιστον 12 αιώνες πριν εμφανισθούν οι... Αλβανοί στην περιοχή!
Φωτ.: ANSA.

Ο νόμος με τον οποίο ελληνική κυβέρνηση (Κωνσταντίνος-Ελ. Βενιζέλος-Στρέιτ-Ρακτιβάν, κ.ά.) το 1914 παραχώρησε ελληνικό νησί στην Αλβανία! Την νήσο Σάσωνα των Διαποντίων

Χάρτης, που δείχνει την στρατηγική θέση των Διαποντίων Νήσων,
και την ακόμη στρατηγικότερη της Σάσωνος,
ενός... "αεροπλανοφόρου" έξω από την Αυλώνα της Β. Ηπείρου...
Η συνέχεια και η συνέπεια ήταν ακόμη τραγικότερες...

ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ - ΕΝΩ ΜΟΡΦΩΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙΣ..

ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ!!
ΕΝΩ ΜΟΡΦΩΣΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙΣ!!
ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΞΥΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΡΦΩΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΥΛΙΑΡΙ ΣΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ.... ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΒΕΙ ΤΟ ΞΥΛΟ ( ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΔΗΛ)
ΟΤΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΙΣ ΕΝΑΝ ΓΙΑΤΡΟ ΝΑ «ΚΑΝΕΙ» ΙΑΤΡΙΚΗ.... - ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΡΦΩΣΗΣ

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΑΣ

Τό νά αυτοτιτλοφορείσαι “Ελλην” καί τό νά έχης συνείδηση τί αυτή η έννοια σημαίνει, είναι δύο διαφορετικά πράγματα.

Τι το ήθος

‘Ότι μὲν τοίνυν ἡ ἠθικὴ ἀρετὴ περὶ ἡδέα καὶ λυπηρά ἐστι͵ δῆλον· ἐπεὶ δ΄ ἐστὶ τὸ ἦθος͵ ὥσπερ καὶ τὸ ὄνομα σημαίνει ὅτι ἀπὸ ἔθους ἔχει τὴν ἐπίδοσιν͵ ἐθίζεται δὲ τὸ ὑπ΄ ἀγωγῆς

Μάσκες θανάτου επιφανών ανδρών

Μάσκα θανάτου είναι ένα μεταλλικό, κέρινο ή γύψινο εκμαγείο του προσώπου ενός πρόσφατα θανόντα. Δημιουργούνταν στο παρελθόν (η εφεύρεση της φωτογραφίας έκανε τη χρήση τους μάλλον περιττή) είτε ως ενθύμιο είτε ως μοντέλο για τη δημιουργία ενός πορτρέτου ζωγραφικής.

Σε τι διαφέρει η σύνεση από τη φρόνηση

Ἔστι δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ ἡ ἀσυνεσία, καθ’ ἃς λέγομεν συνετοὺς καὶ ἀσυνέτους, οὔθ’ ὅλως τὸ αὐτὸ ἐπιστήμῃ ἢ δόξῃ (πάντες γὰρ ἂν ἦσαν συνετοί)

Σε τι διαφέρει η αγάπη από τη φιλία

Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα αν ερωτηθούν: “Ποιο είναι σημαντικότερο η αγάπη ή η φιλία;”, θα απαντήσουν, αν όχι όλοι, η αγάπη, οριζόμενοι την αγάπη ως ένα συναίσθημα ανιδιοτελές και έντονο ενδιαφέρον για κάποιον ή κάτι, διάθεση φιλική, στοργή, αφοσίωση, πόθο και διάθεση ερωτική, ή ακόμα ως σκοπό και υπέρτατο αγαθό· τη δε φιλία ως αμοιβαία αφοσίωση και κατανόηση δίχως πόθο ερωτικό, που ενώνει δύο ή περισσότερα πρόσωπα μη συγγενικά.

Ο έρωτας στην Αρχαία Ελλάδα

Σύμφωνα με έναν μύθο, ο Έρωτας ήταν γιος της Αφροδίτης. Σε κάποιες παραστάσεις η Αφροδίτη απεικονίζεται -μεταξύ άλλων – να τον θηλάζει, να τον αγκαλιάζει, να τον φιλά, να τον μαλώνει για τις σκανδαλιές του και ο Πλούταρχος επιβεβαιώνει αυτή τη σχέση!

Ο Τειρεσίας και το Κηρύκειο του Θεού Ερμή

Οι περισσότεροι γνωρίζουμε ή έχουμε ακούσει για το σύστημα αξιοποίησης οικονομικών πληροφοριών «Τειρεσίας». Πόσοι όμως γνωρίζουν, ποιος και τι, ήταν ο Τειρεσίας;